Het was 1986 en we stonden voor het podium in Werchter om Talk Talk te zien. Hij kwam op en ging voorovergebogen op de rand van het podium zitten met een fleske bier in zijn hand. Met zijn haar voor zijn gezicht gedrapeerd zong hij onbeweeglijk de nummers die ondertussen behoren tot de soundtrack van mijn leven. Bedankt voor de muziek man!