Categorie: Thuis

Sint-Lenaarts, het rustige Kempische dorpje waar de grootste opwinding doorgaans wordt veroorzaakt door een wekelijkse markt rond de kerk was vannacht allesbehalve rustig met “Night of Darkness“. Een jaarlijkse gebeurtenis die het dorp even doet voelen alsof het de hoofdstad van de ravecultuur is.

Met een waslijst aan optredens met ondermeer Karakals, Voltrack en ook Retro Ronny. Ondersteund door lage bastonen die moeiteloos door 15 cm dak- en 10 cm spouwisolatie dringen. Het tempo leek hoger deze keer, meer op “Hakniveau”. Je zou haast denken dat Joost Klein, met zijn revival van het “Hakritme” op het Eurovisie Songfestival, er voor iets tussen heeft gezeten. Elk jaar komen er wel een paar duizend bezoekers naar het evenement afgezakt.

Die slapeloze nacht bracht onverwachte inspiratie. Ik bedacht zomaar de hele verhaallijn van mijn volgende boek! Vraag me niet hoe – misschien was het de trance, misschien het onbewuste ritme van de muziek, of gewoon de magie van de nacht. Maar tegen drie uur, de tijd dat de optredens stopten en het stil werd, wist ik niet zeker of ik wakker was door Night of Darkness of door de creatieve hersenmarathon die ik had afgelegd.

En dan, als je denkt dat je de dag door gaat brengen als een wandelende zombie, word je zonnig begroet voor een vrije zondagochtend. Een blauwe lucht, een dampende kop koffie, en dat alles met een grote glimlach omdat je niet alleen een slapeloze nacht hebt overleefd, maar ook een nieuwe stap hebt gezet in je schrijfavontuur.