Berichten

Geplaatst op

Goeiemorgen /

Vandaag blijft het in de Noorderkempen zonnig en koud. Ook morgen wordt het mooi met veel zon en wat hoge wolkensluiers. De maxima klimmen tot 6 graden bij een zwakke wind uit het oosten. ’s nachts kan het tot -7 vriezen.

Het was onweerstaanbaar mooi buiten. Ik kon het niet nalaten om vanmorgen een paar foto’s te nemen in de tuin. De natuur leek wel een schilderij. De kale bomen glinsterden in het zonlicht, de bevroren grassprieten knisperden onder mijn voeten. Overal zag ik kleine details die je alleen op zo’n ochtend opmerkt: de bloemkoppen van de nog niet gesnoeide hortensia. Bloemsuikerige houten planken, de delicate ijskristallen op een dakraam.

Fotografeer voorzichtig, denk aan mij.

Prettig weekend!

Geplaatst op

Dagboek – foto: di 28 jan 2025 /

Onze lieve witte poes heeft een onverwachte passie ontwikkeld voor het stoofvlees dat ons Irentje aan het klaarmaken is in de keuken. Met haar neus in de lucht en haar ogen vol verwachting gericht op de heerlijke geuren die uit de pot komen, lijkt het wel of onze Fons een culinaire criticus is geworden. Met zijn pootjes houd hij zich vast aan de greep van een keukenkastdeur. We konden niet stoppen met lachen. Misschien moeten we een kattenstoofvlees-recept bedenken? Wat een grappig en schattig moment!

Geplaatst op

Dagboek – foto: ma 27 jan 2025 /

Wat krijgen we nu? Kom ik voorbij de thermometer onder ons afdak. Uit de wind in de zon, en kijk een keer, twintig graden. Nu niet overdrijven hé. Maar het is wel zo.

En dat is het mooie van zo’n gekke winterdag. Hij brengt een beetje vrolijkheid in het dagelijkse leven. Zelfs al duurt het maar even, die twintig graden onder ons afdak. Dus ja, Kempen, neem je zonnebril uit de kast en geniet van dat straaltje zon. Morgen is weer een ander verhaal. Maar vandaag? Vandaag is het twintig graden. Nu ja, onder ons afdak dan toch.

Geplaatst op

Boenke boenk /

Sint-Lenaarts, het rustige Kempische dorpje waar de grootste opwinding doorgaans wordt veroorzaakt door een wekelijkse markt rond de kerk was vannacht allesbehalve rustig met “Night of Darkness“. Een jaarlijkse gebeurtenis die het dorp even doet voelen alsof het de hoofdstad van de ravecultuur is.

Met een waslijst aan optredens met ondermeer Karakals, Voltrack en ook Retro Ronny. Ondersteund door lage bastonen die moeiteloos door 15 cm dak- en 10 cm spouwisolatie dringen. Het tempo leek hoger deze keer, meer op “Hakniveau”. Je zou haast denken dat Joost Klein, met zijn revival van het “Hakritme” op het Eurovisie Songfestival, er voor iets tussen heeft gezeten. Elk jaar komen er wel een paar duizend bezoekers naar het evenement afgezakt.

Die slapeloze nacht bracht onverwachte inspiratie. Ik bedacht zomaar de hele verhaallijn van mijn volgende boek! Vraag me niet hoe – misschien was het de trance, misschien het onbewuste ritme van de muziek, of gewoon de magie van de nacht. Maar tegen drie uur, de tijd dat de optredens stopten en het stil werd, wist ik niet zeker of ik wakker was door Night of Darkness of door de creatieve hersenmarathon die ik had afgelegd.

En dan, als je denkt dat je de dag door gaat brengen als een wandelende zombie, word je zonnig begroet voor een vrije zondagochtend. Een blauwe lucht, een dampende kop koffie, en dat alles met een grote glimlach omdat je niet alleen een slapeloze nacht hebt overleefd, maar ook een nieuwe stap hebt gezet in je schrijfavontuur.

Geplaatst op

Eindelijk /

is het zover. Op 7 maart komt het nieuwe album “Bird in Paradise” van de Australische groep The Cat Empire uit met daarop “La Gracia”

Nog nooit naar The Cat Empire geluisterd? Wat doe je met je leven? Zet een nummer op, liefst op maximaal volume. Je buren zullen je misschien haten, maar wie weet trek je ze wel mee in de dans. Want dat is de kracht van deze band: niemand kan stilstaan als The Cat Empire speelt.

Dus trek je dansschoenen aan, of dat nu sneakers, hakken of pantoffels zijn. Zet “La Garcia” op en laat je meevoeren. Je verdient het! Succes!🎉

Geplaatst op

Goeiemorgen /

Hoewel ik volop geniet van mijn pensioen en mijn dagen niet langer vul met sportmannen, lymfetherapie en acupunctuur, komt er af en toe iemand voorbij waarbij ik denk: “Hmmm… hier moet ik iets mee doen!” Tja, wat doe je als de nood hoog is en je toch nog een paar trucs achter de hand hebt? Juist, je gaat overstag.

Mijn oude collega’s en leermeesters in de Chinese Geneeswijzen blijven mijn gabbers, mijn partners in crime. En lesgeven aan geïnteresseerden? Dat blijft een zwak plekje van me. Gisteren had ik zo’n heerlijke dag: bezoeken afleggen, herinneringen ophalen, kennis uitwisselen, en ja hoor, zelfs een beetje “werken.” Maar werk voelt natuurlijk helemaal niet als werk als je het zo naar je zin hebt.

En oh, wat is een dag zonder een saunatje? Even lekker bijkletsen, zweten en lachen. Het voelt bijna alsof je multitaskt: ontspannen én productief tegelijk. Wat wil je nog meer?

Zalig, die dagen waarop je pensioen niet voelt als stoppen, maar als opnieuw beginnen – op je eigen voorwaarden.

Werk voorzichtig denk aan mij.

Prettig weekend!

Boekcover
Geplaatst op

Nationale /

“Goeiemorgendag“. Sommige bedrijven doen een “Tour de Bonjour“. Het is goed voor de mentale gezondheid. Een dag die volledig in het teken staat van het vriendelijk begroeten van elkaar. Het concept is simpel, de impact groot, en het resultaat soms ronduit hilarisch! Voor sommigen is het een opgave. Maar komaan hé!. Zou kussen mogen? Nee, niet doen 😉

Geplaatst op

Dagboek -foto: wo 22 Jan 2025 /

Gisteravond kregen we net voor zonsondergang na de mistige dagen toch een streepje licht. En wat voor een. Mooi!

Op de voorgrond zie je onze oude appelboom met zijn takken die grillige patronen vormen tegen de achtergrond van de ondergaande gouden zon. Rechts ernaast de gesnoeide knotwilgen die geduldig wachten op de lente . Ze voegen een vleugje folklore toe aan het kempense landschap.

Geplaatst op

Dagboek – foto: ma 20 jan 2024 /

De opendeurdag van het spiksplinternieuwe gemeentehuis hier in Brecht was een doorslaand succes.

Het blijft nog enkele dagen mistig en een temperatuur rond het vriespunt. Maar de knotwilgen heb ik toch al wel gesnoeid. Bij de fruitbomen moet dat nog gebeuren. Ik hou u op de hoogte.

Geplaatst op

Zondagochtend /

en ons favoriete ritueel. Dan schuiven we samen aan tafel voor een rustig ontbijt: vers gehaalde boterpistolets met – tromgeroffel – het enige lapje kaas dat we onszelf per week toestaan. Waarom? Omdat cholesterol tegenwoordig klinkt als een boeman die elk moment je levensvreugde kan saboteren. Maar eerlijk is eerlijk: dat ene lapje kaas smaakt daardoor nóg lekkerder.

Vanmiddag fietsen we richting Brecht. Voor wie Sint-Lenaarts nog niet kent: dat is onze gezellige thuisbasis en een deelgemeente van Brecht. En jawel, onze gemeente heeft zichzelf op de kaart gezet met een gloednieuw gemeentehuis. Vandaag is de grote dag: “open deur” voor alle dorpsgenoten. Een primeur.

We zien het al helemaal voor ons: buren die nieuwsgierig rondscharrelen, terwijl een gemeentebediende enthousiast uitlegt hoe duurzaam en modern het nieuwe gebouw is. Denk: zonnepanelen, waterbesparende kranen en bureaus die blijkbaar ergonomischer zijn dan onze keukentafel. Intussen proberen we zelf niet te verdwalen in de eindeloze gangen, want zo’n gemeentehuis is tegenwoordig een heus doolhof. Vroeger was er één loket en klaar – nu voelt het alsof je een gps nodig hebt om de afdeling “Verloren Sleutels” te vinden.

Gelukkig is het fietstochtje naar Brecht niet alleen goed voor onze nieuwsgierigheid, maar ook voor de broodnodige calorieverbranding. Want ja, die boterpistolets met kaas moeten ergens worden gecompenseerd. Misschien stoppen we onderweg nog even voor een koffie. Of een pistolet. Maar géén tweede lapje kaas – we willen niet dat onze cholesterolmeter oververhit raakt.

Fijne zondag!

Geplaatst op

Goedemorgen /

Hier Sint-Lenaarts. Het blijft vandaag opnieuw grijs en nevelig met eerst kans op aanvriezende mist. De maxima zal rond 1 graad blijven draaien. Morgen zondag zou het zonniger worden. We zien wel.

Gisteren was het zover! Het nieuwe album van David Gray, “Dear Life,” is verschenen, en eerlijk gezegd kan mijn dag nu al niet meer stuk. Ik zweer het je, sinds ik wakker werd, staat dit meesterwerk op repeat. Mijn buren zullen ongetwijfeld denken dat ik een oneindige grijze wolk boven mijn huis heb hangen, maar nee hoor, dit is pure muzikale zonneschijn!

David Gray weet als geen ander hoe je je ziel een knuffel moet geven. Zijn muziek is zo verfijnd dat je je bijna schuldig voelt als je erbij zit met een pak goedkope koekjes in plaats van een glas dure wijn. Maar ach, wie heeft daar tijd voor als zijn schorre stem je recht in een andere dimensie katapulteert? Het is alsof hij een geheime golflengte heeft ontdekt waarop al je emoties perfect resoneren.

Elke noot voelt als een warme deken op een gure winterdag, en elke zin raakt me recht in het hart. Echt, als dit album een mens was, zou ik het ten huwelijk vragen. Maar voorlopig hou ik het bij het hele album grijsdraaien.

Dus als je vandaag even wat licht in de duisternis nodig hebt, raad ik je aan om “Dear Life” op te zetten. En als je me zoekt, ik zit hier in mijn woonkamer, een privéconcert van David Gray aan het beleven. Leve de repeatknop!

David Gray voorzichtig, denk aan mij.

Prettig weekend!

David Gray – Dear life
Geplaatst op

Dagboek-foto: vr 17 jan 2025 /

Vandaag mijn jaarlijks uitstapje gemaakt naar de dermatoloog. 🩺 Want ja, als doorgewinterde zonneklopper is dat op mijn leeftijd blijkbaar geen overbodige luxe. 🌞

De dermatoloog? Die had vandaag een waar zoek-en-vind-festijn: elk vlekje, sproetje en mini-mysterie werd onder de loep genomen alsof het een aflevering van CSI: Huidafdeling was. 🔍

De uitslag? Alles is in orde! 🎉 Mijn huid heeft de toets der zonne-stralen doorstaan. Dus… tot volgend jaar, dokter! 

Geplaatst op

We zitten weer /

op het puntje van onze stoel voor de lancering van Starship Flight test 7.

Vanavond om 23u CET. vanaf Boca Chica, Texas, VS.

Deze test is een belangrijke mijlpaal in SpaceX’s streven naar een volledig herbruikbaar ruimtevaartsysteem. Een succesvolle testvlucht opent de weg voor operationele missies naar de maan, Mars en verder.

De raket bestaat uit twee delen:

Het onderste deel is de Super Heavy Booster 14: met deze onderste trap gaat men ondermeer in een nieuwe poging doen om terug te keren naar Starbase voor een gecontroleerde opvang door de “Mechazilla“-armen van de lanceertoren. Vorige keer was dat niet gelukt door een communicatie probleem met de lanceertoren doordat een zendmast bovenop de lanceertoren een knak kreeg bij de lancering en zodoende scheef kwam te staan en niet meer naar behoren werkte.

Het bovenste deel is Starship Ship 33: deze bovenste trap, is groter dan de vorige en heeft een verbeterde efficiëntie en laadcapaciteit. Dit deel krijgt een gecontroleerde afdaling en een splashdown in de Indische Oceaan.

Wat ze ondermeer nog gaan testen:

Voor het eerst zullen 10 “Starlink-simulatoren” ingezet worden om het vrachtuitwerpsysteem te valideren. Het zijn dummies van de grotere versie “Direct To Cell” Starlink satellieten. Ook voor het eerst zal er een motorherstart in de ruimte getest worden. Wat cruciaal is voor toekomstige ruimtevluchten.